Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Bork: Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Ita prorsus, inquam;: Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest.
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum.

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis
imperiosi philosophi sit vetare meminisse.

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis
insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.

At hoc in eo M. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Quae sequuntur igitur?

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Restatis igitur vos; Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quid censes in Latino fore? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.